آشنایی با بادگیر چپقی سیرجان

در این مطلب از چتراتا قصد داریم تا شما را به یکی از پهناورترین استانهای ایران ببریم وجاذبه گردشگری بکری را در آن بررسی کنیم و از دیدنش لذت ببریم. پس بهتر است این بخش جذاب را از دست ندهید.

بادگیر چپقی

این جاذبه زیبا و تاریخی از لحاظ موقعیت جغرافیایی در سیرجان کرمان واقع شده است و زمان ساخت آن به پهلوی بر می گردد و از روی دودکش های کشتی های قدیمی برگفته شده است. بادگیر چپقی کرمان یک جاذبه تاریخی می باشد و میتوان گفت بسیار منحصربه فرد است و عمده مصالح استفاده شده در آن ملات و آجر می باشد و این بنا باقی مانده خانه قدیمی و تاریخی آقا سید علی‌‌اصغر رضوی می باشد و از دوران پهلوی باقی مانده است و دارای ارزش فرهنگی وهنری می باشد.

شکل ظاهری بادگیرها به صورت شبکه های هندسی منظمی می باشد که در قسمت زیرین بادگیرها بر روی یک فضای مستطیلی قرار گرفته اند و هوای مطبوع اطراف را به قسمت تابستان نشین می رساند و بدنه های بیرونی بادگیر از لولهایی با قطعات بسیار کوچک از آجرهای هندسی ساخته شده است.

برج بادگیر چیست؟

عموما کاربرد استفاده بادگیرها برا تهویه هوای خانه ها بوده است که در بالای دهانع معدن و انبارها ساخته می شده است و وجود این بادگیرها در خانه باعث می شده تا هوای خنک بادگیرها همانند تهویه مطبوعی عمل کند و این هوای تازه را به زیرزمین و طبقه همکف بفرستد .

لازم به ذکر است که این مکان با ارزش وتاریخی جزیی از سمبل وعناصر معماری ایرانی می باشد که امروزه در بسیاری از کشورهای خاورمیانه استفاده می شود .در واقع میتوان گفت اینها همام کوبرهای گازی وبرقی در زمان وعصر خود بوده اند و بسته به ارتفاع و اشکالی که دارند کارایی متفاوتی از خود بروز می دهند وشما میتواند در شهرهای جنوبی ومرکزی از این جاذبه با ارزش دیدن نمایید.

عموما در شهرهایی که دارای اقلیم گرم وخشک ومرطوب می باشند، مثل بوشهر ،بندرعباس ،سمنان ،قشم ،یزد ،طبس ،..میتوانید این نوع بادگیرها را مشاهده کنید.

معماری بادگیر

معمولا بادگیرها از لحاظ ظاهری چهار گوش می باشند و در روی دواره های آنها سوراخهایی قرار داده اند وعمده مصالح استفاده شده در بادگیرها چوب وخشت می باشد و دارای چند بخش می باشند و معمولا معماران برای ساخت بادگیرها از بام خانه شروع می کنند و تا جای که ارتفاع آن اجازه بدهد پیش می روند.

همچنین در قسمت بالای چهار دیواره دو چوب به شکل ضربدر «×» قرار می دهند به طوری که دوطرف چوب دارای دوزاویه مقطع باشد و بعد دیوارهای بخش جنوبی ،غربی وشرقی را دو تا پنج و دو دهم متر بالا می‌آوردند.

بخش شمالی که به سمت باد «اصفهانی» است با نیم آجر نیمه که دارای عرضی بالغ بر شش سانتی‌متر می باشد تا ارتفاع قابل تحملی برروی تنورها می چینند.