گردشگری
پایدار را می توان ریشه در توسعه پایدار دانست و باتوجه به این که توسعه پایدار در
حقیقت رشد و پیشرفتی همه جانبه در زمینه های اقتصادی , اجتماعی , فرهنگی و سیاسی
محسوب می شود و به دلیل نقشی که گردشگری می تواند در این زمینه ها , به خصوص در
کشورهای در حال توسعه ایفا نماید , ضرورت توجه به این نوع گردشگری حائز اهمیت است
.
شاید
بتوان گفت که گردشگری پایدار در بسیاری از کشورها ، به منزله نمادی از هویت فرهنگی
, طبیعی , انسانی و یکی از بخش های مهم اقتصادی محسوب می گردد. بنابراین پایداری
در گردشکری , مستلزم توجه نظام مند به ابعاد فنی , فرهنگی , سیاسی , اقتصادی , تاریخی
و زیست محیطی در حرکت به سوی استفاده از جاذبه های گردشگری مطابق با نیاز امروز و
حفظ و ماندگاری این منابع برای آینده است . همچنین بسیاری از برنامه ریزان و سیاستگذاران
توسعه در کشورهای دنیا , توریسم را روشی مطمئن با چشم انداز روشن برای توسعه پایدار
معرفی کرده اند.
این
نوع گردشگری سعی در تنظیم روابط بین جامعه میزبان , مکان گردشگری و گردشگران دارد،
زیرا این رابطه می تواند پویا و سازنده و یا مخرب باشد و به دنبال تعدیل فشار و
بحران بین این عناصر است تا آسیب های محیطی و فرهنگی را به حداقل رسانده , رضایت
بازدید کنندگان را فراهم آورد و به رشد اقتصادی ناحیه کمک کند .
شاید
اینگونه بتوان بیان کرد که گردشگری می تواند با مشارکت در اشتغال زایی و ایجاد
درآمد , اقتصاد جوامع محلی را احیاء کند و نیز می تواند در تقویت فرهنگ محلی سهیم
باشد و در حفظ محیط زیست یا بازسازی محیط زیست طبیعی و انسان ساخت تغییر ایجاد کند
.
تمام
قدرت گردشگری پایدار باید این باشد که بتواند به تنوع و گوناگونی اقتصاد محلی , تعیین
و بهینه سازی رشد اقتصادی , بهبود روابط و همکاری های محلی و منطقه ای و توزیع
عادلانه منافع اقتصادی به جوامع ساکن و به صنعت محلی گردشگری کمک کند .
این
نوع گردشگری،بدین مفهوم نیست که اثرات ناشی از گردشگری رخ ندهد , بلکه بدین معنی
است که اثراتی که رخ می دهد نباید پایداری اکولوژیکی و غیره را تهدید نماید .
نحوهی پدید آمدن گردشگری پایدار
در
چند سال اخیر با گستردهتر شدن صنعت گردشگری در مناطق مختلف جهان، برخی از کشورهای
پیشرو در این صنعت با مسائلی ناشی از آثار نامطلوب بر منابع طبیعی، محیط زیست ،
آلایندگیها، الگوی مصرف و نظامهای اجتماعی مواجه شدهاند. همچنین امروزه با افزایش
شمار گردشگران در سطح جهان و با هدف حفظ، حراست و حمایت از محیط زیست، ساختارهای
اجتماعی، فرهنگها و آدابورسوم، مفهوم تازه از این نوع گردشگری مورد توجه عده زیادی
قرار گرفته است.
در
واقع می توان گفت با رعایت گردشگری مذکور میتوان تا حد ممکن به نکات مثبت گردشگری
افزود و از نکات منفی آن کاست.
گردشگری
همیشه ارتباط مستقیم با انسان، فرهنگ و منابع دارد وبه هین خاطر مقولهای بهعنوان
توسعه پایدار گردشگری در دهههای گذشته در جهان شکل گرفته است. توسعه پایدار
گردشگری نیازمند صبر، تلاش و تعهد دراز مدت است. برای دستیابی به توسعه پایدار
گردشگری به شاخص هایی اکولوژیکی، اقتصادی، اجتماعی، نهادی و فرهنگی که این شاخصها
در ارتباط با یکدیگر بوده و تاثیر متقابلی بر هم دارند، نیاز است.
اگر
بتوان بصورت خلاصه گردشگری پایدار را شرح داد باید گفت این اصطلاح به معنای بازدید
گردشگری از یک مکان یا مقصد و آسیب نرساندن یا هرچه کمتر آسیب رساندن و بهطور کل
حفظ آن است. گفته میشود از آنجایی که هر صنعتی پیامدهایی دارد، گردشگری نیز هرگز
بهطور کامل پایدار (یا بدون اثر) نخواهد، بود، ولی دستکم میتواند در جهت پایدارتر
وسازگارتر شدن با محیط گام بردارد.
همچنین
اهمیت موضوع گردشگری پایدار در سطح جهان بهاندازهای است که سال ۲۰۱۷ میلادی از
سوی سازمان جهانی جهانگردی به همین نوع گردشگری اختصاص یافت.
اما
در واقعیت خبرها حاکی از آن است که سیاستگذاران
و سرمایهگذاران کشورها در حفظ و حراست از منابع گردشگری موفق نبودهاند و لذا شکی نیست که متولیان و سیاستگذاران با
همکاری ویژه کارشناسان، سرمایهگذاران بخش خصوصی و دولتی بر استحکام و توجه به
منابع گردشگری تلاش کنند. چرا که در آیندهای نه چندان دور، ابزاری برای توسعه در
دست نخواهند داشت، مگر با بهره گرفتن از شعاری که سازمان جهانی جهانگردی در مورد این
نوع گردشگری ابراز کرده است.
بیشتر بخوانید :
اصول گردشگری پایدار
1. استفاده درست از ماهیت پایدارگونه منابع
2. کاهش بیش از حد مصرف بی رویه و جلوگیری
از اتلاف
3. حفظ و ارتقای تنوع طبیعی، اجتماعی و
فرهنگی برای پایداری دراز مدت گردشگری
4. توسعه گردشگری مطابق با چارچوب برنامهریزی
راهبردی محلی و ملی در حیطه محیط زیست
5. حمایت از نظام اقتصادی محلی
6. مشارکت کلی اجتماعهای محلی در بخش
گردشگری
7. مشاوره با افراد صاحب منفعت و عموم مردم
8. آموزش خدمه که این نوع گردشگری را وارد
روشهای اشتغال میکند
9. بازاریابی متداوم برای صنعت گردشگری
10. انجام تحقیق و پژوهش در حال پیشرفت و نظارت برآن از طریق صنعت با استفاده از تجزیه و تحلیل و جمعآوری موثر اطلاعات
منابع:
مجلات اینترنتی همگردی، ویرگول
دیدگاه ها