توسعه صنعت گردشگری
صنعت گردشگری ، از صنایعی است که در سال های اخیر به سرعت گسترش یافته و در ردیف یکی از بزرگترین منابع درآمد زایی جهان آمده است. انتخاب شعار یا نماد در دنیای صنعتی بیش از آنکه هدفی تجاری را دنبال کند هدفی فرهنگی است زیرا گردشگری بسیاری اوقات ابزاری برای ارتقا ء ، انتقال ، فرهنگ ها و صلح میان تمدن ها است و از آن جایی که گردشگری ارتباط مستقیم با انسان ، فرهنگ و منابع دارد مقوله ای به عنوان توسعه پایدار گردشگری در دهه های گذشته در جهان شکل گرفت که این توسعه مبتنی بر صبر ، تلاش و تعهد دراز مدت است و برای دستیابی به توسعه پایدار گردشگری به شاخص های اکولوژیکی ، اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی نیاز است زیرا این مقوله ها با یک و دیگر پیوند خورده اند و تاثیر متقابل بر روی هم دارند. گردشگری پایدار به معنای بازدید گردشگری از یک مکان یا مقصد و آسیب نرساندن یا هر چه کمتر آسیب رساندن و حفظ آن مکان یا مقصد است ، و اهمیت این موضوع در جهان به اندازه ای است که در سال 2017 از سوی سازمان جهانی جهانگردی به عنوان سال جهانی گردشگری پایدار ابزاری برای توسعه برگزیده شد.
در تحقیقات گردشگری ، اصل گردشگری پایدار در حال توسعه ی سریع است اما در میان ارایه کنندگان خدمات گردشگری ، اجرای آن با محدودیت هایی مواجه است و دلیل آن این است که اکثر ارایه کنندگان خدمات گردشگری در صورتی مفهوم گردشگری پایدار را به کار می برند که به نفعشان باشد. آن ها زمانی از این مفهوم استفاده می کنند که باعث افزایش درآمد ، بهبود روابط عمومی یا پیشبرد استراتژی های بازاریابی آن ها باشد . ارایه کنندگان خدمات گردشگری با سرمایه گذاری در صرفه جویی انرژی و کاهش مصرف آب ، پایداری را به منزله ی راهی برای صرفه جویی در پول می بینند و این در صورتی است که خیلی بهتر می توانند از این مفهوم به منزله ابزاری مفید در جهت بازاریابی و جذب بیشتری استفاده کنند. از سوی دیگر اکثر طرفداران سطحی محیط زیست ادعا می کنند که نگران محیط زیست هستند چرا که بخش عظیمی از توسعه پایدار با محیط زیست پیوند می خورد اما این در حالی است که شخصاً تمایلی به شرکت در اجرای اقدامات اصلاحی و محیط زیستی ندارند. بنابراین در حال حاضر هیچ قانون محلی وجود ندارد که به طور قطع به سمت پایداری حرکت کند .
بنابراین با رشد سریع صنعت گردشگری در جهت توسعه پایدار دو دیدگاه اصلی مطرح می شود اول گردشگری پایدار زیست محیطی که به منزله ی یک فعالیت اقتصادی خاص در نظر گرفته می شود. دوم توسعه گردشگری که به طیف های وسیعی از سیاست های توسعه پایدار تمرکز دارد زیرا گردشگری معمولا به صورت یک نظام مبتنی بر جغرافیا مفهوم سازی می شود که شامل چهار مولفه کلیدی است منطقه ی تولید گردشگری، منطقه مقصد گردشگری ، منطقه ترانزیستی و محیط زیست است و عواملی که بر این توسعه پایدار جهانی می تواند تاثیر بگذارد فقر ، محبت ، مشارکت ، پیشگیری و مدیریت بحران ، محیط زیست تخصیص منابع است زیرا توسعه پایدار گردشگری ، رویکردی گردشگری محور است که هدف عمده آن حفاظت از منابع طبیعی ، مصنوعی ، اجتماعی و فرهنگی است که گردشگری به آن ها وابسته است و برای توسعه و بهبود این پایداری نیاز است گزینه ی گردشگری در توسعه اقتصادی باید به رسمیت شناخته شود و زمانی که در حوزه های مختلف تصمیم گیری می شود باید با دیگر فعالیت های اقتصادی یکسان در نظر گرفته شود همچنین پایگاهی مربوط به اطلاعات گردشگری باید وجود داشته باشد تا به شناسایی ، تحلیل و نظارت فعالیت های گردشگری در رابطه با سایر بخش های اقتصادی مجوز داده شود و اجرای این توسعه به نحوی باشد که با اصول توسعه پایدار سازگار باشد کشور ما ایران ، یکی از زیبا ترین و در عین حال در دسترس ترین جایگاهی است که با کمترین هزینه ها در جهت جذب گردشگر می توان بالاترین درآمد را کسب کرد . اگر این پتانسیل جایگاه اصلی خود را در تمامی شهرها و روستاهای ایران پیدا کند و به صورت ملموس در جامعه نمود پیدا کند یعنی ایران توانسته در امر آگاه کردن و بسترسازی اجتماعی ، فرهنگی ، اقتصادی و ایجاد امکانات رفاهی در زمینه ی جذب گردشگر داخلی و خارجی در زمینه ی جذب گردشگر موفق باشد و با این کار گرشگری می تواند عامل و نیروی ماثری در جهت کاهش فقر ، اشتغال زایی ، برقراری عدالت اجتماعی ، بهبود بخشیدن به خدمات و تسهیلات جوامع محلی و غیر محلی باشد همچنین باعث می گردد تا سطح زندگی مردم عوض شود از مهاجرت روستائیان به شهرها جلوگیری می کند و موجبات انسجام فرهنگی ، اجتماعی و اقتصادی را فراهم می سازد .
بنابراین راهبرد گردشگری و توسعه پایدار
در دنیای امروزی رهیافت جامعه ای است که خواهان رشد بلند مدت صنعت گردشگری بدون اثرات
مخرب بر زیست بوم های طبیعی است. توسعه پایدار گردشگری به عنوان رهنمونی جهت مدیریت
و برنامه ریزی کلیه منابع قلمداد گردد. بنابراین برنامه ریزی در تمامی سطوح مذکور الزامی
می باشد و توسعه پایدار بدون برنامه ریزی ، مدیریت و دیدگاه مسئولانه امکان پذیر نخواهد
بود.
بیشتر بخوانید :
دیدگاه ها